HDTV(High Definition Television)Çalışmalarına Ağırlık Verildi

Televizyon ekranının çerçeve oranı 4:3’tür.Bu oran film sektöründe ise 16:9’dur.Televizyon kanallarında izlenen reklam ve filmlerin çoğu kalitesinin fazla olmasından dolayı film kameraları ile hazırlanmaktadır.35 mm film kamerası ile sağlanan kontrast oranı minimum 9 civarındadır.HD formatta ise bu oran 11 civarındadır.Böylece 35 mm’lik film kalitesine yakın bir görüntü kalitesi elde edilir.Film kamerası ile çekilen görüntüler“telecine”adı verilen bir cihazla manyetik ortama aktarılır.Gerek çerçeve oranındaki uyuşmazlık,gerekse telecinede aktarımdan sonra kalitenin düşmesi gibi teknik nedenlerden dolayı 1970’li yıllardan itibaren HDTV(High Definition Television)çalışmalarına ağırlık verilmiştir.HD formatta çekilen filmler ise telecinede yukardakinin tersine yapılan bir işlemle sinemalarda gösterime hazır hale getirilir.Böylece film maliyetleri önemli oranlarda düşürülmüş olur.

Bugün bir çok firma HD alanında çalışmalarına hız vermiştir.Gelecekte bu formatın mevcut SD(Standart Definition-yani 4:3) formatının yerine geçeceği kesindir16:9 sinema da kullanılan bir ekran oranı ve insan gözünün dünyaya bakış açısı ile uyumlu bir orandır.Çünkü bizler dış dünyayı kare değil de yatay düzlemde görürüz.Bu nedenle bu oran HD içinde ekran oranı olarak seçilmiştir.Öyleki;16:9 formatını Amerika gelecekte ki DTV (Digital Television) için standart haline getirmiştir. Geniş ekranlı formatlar seyirciyi standart olan 4:3’den daha fazla çekmektedir.Seyirci kutuda boşluk seyretmektense daha çok pencerede seyrediyor hissine kapılır.

HD kameraların SD kameralara göre iki önemli farkı piksel sayısı ve çerçeve oranıdır.(SD’nin 16:9 çerçeve oranına sahip kameralarıda vardır.Bunlar HD değildirler.) HD video için birkaç standart getirilmişse de genelde 1920×1080 veya 1280×720 ve 16:9 çerçeve oranından oluşur.Satır ve piksel sayıları değişse de 16:9 oran HD de sabittir.SD PAL için 720 x 576= 414.720 piksel,HD içinse 1920 x 1080 =2.073.600 piksel yapar ki bu da SD’ nin 5 katı demektir.Böylece görüntülerdeki detaylar oldukça arttırılmış ve görüntüler daha gerçekçi hale getirilmiştir.Ayrıca veri aktarım hızı da SD formatlara göre çok daha fazladır.Bir diğer özelliği de pahalı olmasıdır.
HD yayın standardının temelleri ilk kez Japon NHK(Nippon Hoso Kyokai)tarafından 1964’de ortaya konmuştur.HD sisteminin en önemli özelliği geniş bir frekans bandına ihtiyaç duymasıdır.Bu yüzden mevcut analog kanallar üzerinden iletilemezler.Ancak sıkıştırma tekniği kullanılarak digital olarak iletilebilir.Film kalitesinde görüntü elde etmek ve böylece film maliyetlerini düşürmek için HD çekilir.Bu görüntüler televizyon ekranından yayınlanacağı zaman 625/50 yani PAL’e dönüştürülürler.
Mevcut HD kameraların ortak özelliği, film kamerasına benzer şekilde saniyedeki çerçeve sayılarının seçilebilmesidir.Bu kameralara mevcut lens takılma özelliği olduğu gibi daha kaliteli üretilen ve 16/9 çerçeve oranına sahip HD lensler de takılabilir.HD kameralarda kaliteyi sağlamak için genelde 2/3 inç FIT tip CCD kullanılır